"Thrilled"

 Ik had ook het woordje “opgewonden” boven dit blog kunnen zetten. Maar als je het dan over mijn werk en miscommunicatie hebt….Ik kies daarom voor het toepasselijke Engelse woord ‘thrilled”.
Op google vertaler staan verschillende betekenissen bij het woord “thril” en “thrilled”. In de context van dit blog vind ik zelf de vertaling van “blij” en “trilling” perfect passen.
 
Wat betekent “thrilled” voor mij persoonlijk?
 
In de 7 jaar zelfstandig ondernemerschap kan ik steeds sneller fysiek voelen dat ik “iets moet doen’ of “iets mag laten”. Als ik ga stagneren dan weet ik dat ik afscheid van iets mag gaan nemen oftewel dat ik iets los mag laten.
 
Op die momenten dat ik “trilled’ ben is er sprake van het tegenovergestelde. Als ik in mijn werk zaken tegen kom waar ik als het ware hebberig van word, dan weet ik dat ik daar aandacht aan mag geven. Ik krijg dan echt fysieke reacties van mijn lijf. Mijn lijf lijkt me daar de weg te wijzen.
Een voorbeeld. Jaren terug volgde ik een seminar in Venray. Daar schetste een spreker in een minuut of 5 de essentie van Theory U. Ik kan me niets meer herinneren van het hele seminar behalve die 5 minuten. Mijn hele lijf maakte als het ware een sprongetje; “Wauw, wat, wie , waar, waarom, enz. enz. Ik wilde er alles over weten.  Eenmaal thuis ben ik meteen op Internet gaan zoeken wat het nou precies was en vervolgens heb ik me volledig ondergedompeld in deze theorie; ik heb het boek besteld, ben trainingen gaan volgen, heb een studiegroep opgericht en ben er samen met collega trainers in de praktijk mee aan de slag gegaan. Ik maak inmiddels al jaren gebruik van deze theorie en ben iedere keer weer verrast over de resultaten!
 
Andere voorbeelden van zo’n “trillmomenten” zijn mijn eerste kennismaking met het gedachtegoed van Mindmotion (de franchiseorganisatie waar ik 5 jaar lang mee heb samengewerkt), de ontmoeting in 2010 met bewustzijnsontwikkeling c.q. mindfulness, mijn eerste dialoogervaring, enz. enz. 
 
En dan naar NU. Al een tijdje was ik aan het zoeken naar een zinvolle invulling richting ‘fysieke beweging”. Dit kwam voort uit 2 belangrijke motieven. De ene had te maken mijn eigen persoonlijke behoefte. Ik houd me in mijn werk dagelijks bezig met “stilstaan”. Dat betekent dat ik letterlijk gemiddeld per dag een uur bezig ben met allerlei oefeningen gericht op bewustzijnsontwikkeling. Daarnaast ben ik een behoorlijk fanatieke sporter. Ik fiets, ik loop hard, ik zwem.  Twee uiterste dus…
Het feit dat ik blessuregevoelig ben maakte dat ik regelmatig in de lappenmand zat. Zat er misschien iets tussen deze twee uiterste in ? Ook bij cliënten liep ik soms tegen deze “tussenvraag” aan. Bij burn-out klachten of overspannenheid is mindfulness soms echt een brug te ver voor medewerkers die jarenlang op de “renstand” hebben gestaan….
 
Begin dit jaar kwam ik per toeval (?) uit bij Yinyoga. Ik begon er over te lezen en ja hoor, ik voelde het ter plekke.  Mijn hele lijf riep meteen “hebben, hebben, hebben”. Inmiddels heb ik de opleiding tot Yinyogadocent gevolgd, ben ik (wederom) volop in deze materie gedoken en heb ik diverse  oefeningen geïmplementeerd in mijn werk. Daarnaast ben ik gestart met groepslessen waarin ik mindfulness en yinyoga combineer. Ik ben er zelf blij mee omdat ik merk dat het fysiek heel goed voor me is. Mijn blessures lijken op te lossen door het beoefenen van yinyoga en ik merk dat ik letterlijk en figuurlijk meer ruimte ervaar. In mijn lijf en in mijn hoofd. Ik krijg hetzelfde terug van enthousiaste cliënten en deelnemers die ook snel resultaat boeken.
 
Bovenstaande ervaring sluit weer volledig aan bij dát waar ik in mijn werk en leven steeds meer op durf te vertrouwen; als je je hoofd (bewustzijn), je lijf (wat voel je) én je hart (wat wil je) volgt, dan ben je verbonden met de essentie van hetgeen je te doen hebt in je leven. Bepaal je koers hier op en ervaar hoe waardevol én zinvol dat is!
 
 
 
 
​